พระครูบาบุญชุ่ม กับ วาทกรรม "เสด็จพ่อ ร. ๑๐"

ก่อนอื่น ขอแสดงความยินดีกับพ่อแม่และญาติ ๆ ของน้อง ๆ ที่ออกมาจากถ้ำได้ทุกท่าน และขอแสดงความชื่นชมต่อน้ำใจของคนไทยที่เกี่ยวข้องกับการกู้ภัยครั้งนี้ทุกท่าน และนี่คือบทพิสูจน์ว่า เราอาจจะกู้วิกฤติทางการเมืองของชาติร่วมกันโดยไม่ต้องเลือดท่วมท้องช้างได้ แม้ว่าการสูญเสียจะไม่มีทางเลี่ยงได้แน่นอนก็ตาม

ในช่วงสองสัปดาห์ที่ผ่าน ผมได้จับตาดูความเคลื่อนไหวของครูบาบุญชุ่มมาระยะหนึ่งแล้ว เริ่มสงสัยในบทบาทและท่วงท่าในเบื้องต้น เพราะไม่เคยรู้จักท่านมาก่อน และผมเป็นคนไม่มีพระครูหรือพระสงฆ์องค์ใดเลยที่ผมยึดถือและนับถือเป็นส่วนตัว เพราะตามบ้านนอกแถวที่ผมอยู่ไม่มีวัดใหญ่ๆ  วัดหลวง หรือวัดที่มีพระครูหรือครูบาอะไรอยู่ใกล้ ๆ เท่าไหร่   แต่ก็ไม่ได้ดูหมิ่นหรือไร้ศรัทธาต่อพระอริยสงฆ์นะครับ กราบไหว้ได้และก็พอจะรู้สึกได้เวลานั่งสนทนากับหลวงพี่ทั้งหลายทั้งในและนอกประเทศ เพียงแต่ผมดูพฤติกรรมและตัดสินเป็นราย ๆ ไป และไม่ได้ถือว่าใส่ผ้าเหลืองแล้วจะต้องต่างจากมนุษย์คนอื่น คือ สงสัยไม่ได้   

ที่จริงแล้ว สำหรับพระสงฆ์แล้ว เราต้องสงสัยให้มากกว่าคนอื่น เพราะวางตนในฐานะที่เหนือกว่าคนทั่วไปในเชิงจิตวิญญาณ  ถือศีลมากกว่า รับเงินสนับสนุนจากสาธารณะได้อย่างเสรี และมีบทบาทสำคัญหรือมีอิทธิพลต่อสังคมมากกว่าคนทั่วไป

ในกรณีพระครูบาบุญชุ่มนี้ ผมสงสัยในเรื่องอายุ เลยไปค้นดู พบว่าอยู่ในวัย ๕๓ ปีเศษ ซึ่งถือว่าไม่มาก (เพราะเท่ากับผมเลย และผมเองก็ไม่คิดว่าตนเองแก่เลย รู้สึกยังไงเมื่อยี่สิบกว่าปีที่แล้ว วันนี้ก็ยังไม่ต่างไปมาก ในเชิงกายภาพนะครับ)  ทราบว่าท่านยากจนมาก่อนและได้บวชเรียน แล้วก็ปฏิบัติแบบเคร่ง คือเป็นพระป่า(มาก่อน?) จนมีบารมีธรรมเป็นที่เลื่องลือพอสมควร   

แต่บทบาทตอนหลังนี้ ผมเห็นนายทุนระดับสำคัญ ๆ นักการเมืองหลายคน ที่อยากได้ อยากเป็น อยากมี ได้เข้าหาและนับถือท่านมากพอสมควร และท่านก็ดูจะมีความพึงพอใจกับสถานะพิเศษนี้ด้วย

และเมื่อดูพฤติกรรมต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นการอ้างเรื่องนางนอน การอ้างเรื่องผีสางและดวงวิญญาณ การเป่าเสกมนต์ยันตร์ ฯลฯ  ก็เริ่มสงสัยบ้าง ว่าหากจะเปรียบกับการเทศนาธรรมระดับสูง ถึงขั้นให้มุ่งสู่นิพพานแล้ว ผมเริ่มสงสัยตั้งแต่การให้พรญาติโยมตามที่ต่าง ๆ ว่า ขอให้รวย รวย รวย แล้วล่ะครับ

ผมเคยใช้คำว่า political monk หรือพระที่มีทีท่าเชิงการเมืองหรือมีจริตทางโลก เมื่อช่วงที่ท่านแสดงตัวแถวถ้ำนางนอนแรก ๆ เพราะท่วงท่าออกไปในเชิงพูดเพื่อผลประโยชน์แบบโลกิยะ (ของตนหรือของคนอื่นด้วย) ที่ดูคล้ายนักโฆษณาตน หรือพระเก่งเชิงจิตวิทยา  (ซึ่งไม่แปลก เพราะเทศน์มานาน และคงรู้ว่าท่อนไหน คำสอนไหน คือแก่นที่ตนใช้และ/หรือใช้ได้ผลดีต่อการยอมรับของประชาชน) แต่ก็ไม่ได้ปักใจอะไรมากมาย พยายามตัดอคติออกไป เพราะเห็นด้วยเช่นกันว่า พระครูบาดูมีความเมตตาอย่างชัดแจ้ง ทำอะไรออกไปก็มีแต่เมตตากรุณา ซึ่งอันนี้ ผมพอสังเกตุได้และค่อนข้างเชื่อว่าท่านแสดงออกมาด้วยจริตสันดานที่แท้จริงแห่งตนที่ได้รับการขัดเกลามานาน อาจจะหลายภพชาติ

แต่อย่างไรก็ตาม สิ่งที่ทำให้ผมต้องเพ่งตาให้หนักไปที่พระรูปนี้ ก็เพราะท่านเทศนาแบบ "เลีย" รัชกาลก่อน แบบชัด ๆ ซึ่งก็ไม่แปลกใจเกินไปนัก เพราะคนรุ่นเดียวกันกับผม โตมาในแบบที่รู้เห็นอะไรที่พอเข้าใจได้  และด้วยท่านไม่ใช่คนแก่เรียนทางโลก กล่าวคือ มีภูมิรู้ทางโลกค่อนข้างจำกัด เพราะยากจน ไม่ได้เรียนต่อทางโลก ผมก็พอจะเข้าใจได้ หากท่านจะรักเจ้าและชเลียร์เจ้า  เพราะการเติบโตของท่านนั้น เรียกว่า เกิดและโตและเจริญในยศทางธรรมใต้ร่วม ร.​๙ เต็ม ๆ นะครับ  แต่เรื่องทางธรรม ผมต้องยกว่าท่านคงทั้งเรียนและปฏิบัติถึงระดับบรรลุ... จะบรรลุอะไรแค่ไหน และเป็นไปตามพุทธวจนะหรือไม่เพียงใด อีกเรื่องหนึ่ง   .....แต่การกล้าพูดในหลายโอกาสถึงพระบารมีของ "เสด็จพ่อ ร. ๑๐" นี่ ทำให้ผมแทบหงายหลังตกเก้าอี้ น้ำหมากหกพื้นเลยทีเดียว

เฮ๊ย ... ถามจริง ๆ ท่านครูบาบุญชุ่ม คิดว่า กรรมของรัชกาลที่ ๑๐ ในชาติก่อน (ซึ่งพิสูจน์ให้เห็นได้ยาก) กับ กรรมในชาตินี้ รวมกันนี่ เรียกว่า วชิราลงกรณ์ยังเป็น เสด็จพ่อของคนทั้งชาติได้เลยหรือ (ฮา) 

ฮานี่บ่าเฮ้ย... งืด

อย่าหาว่าผมล่วงเกินพระอริยสงฆ์เลยนะครับ  

แต่การที่พระรูปหนึ่ง ทำให้เราเชื่อว่า ท่านปฏิบัติดี และบรรลุแล้วนั้น

ท่านจะรู้ทุกอย่างหรือ? จะรู้เท่าทันทางโลกหรือ? จะหูทิพย์ตาทิพย์เลยหรือ?  จะหมดกิเลสแบบไม่มีทางยุบพองได้อีกทุกรูปหรือ?  ฯลฯ 

ผมคือชาวพุทธแต่กำเนิด และนับถือหลักพระพุทธศาสนาสำหรับการครองตนมาตลอด แม้ว่าจะไม่สมบูรณ์ มียุบมีพอง มีทำได้และทำไม่ได้ ทั้ง ๆ ที่ก็รู้ไม่น้อย  ดังนั้น จะหาว่าผมทำลายและเหยียบยำ ก้าวล่วง หรือละเมิดพระสงฆ์โดยไร้เหตุผลไม่ได้ 

ที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ ผมพูดบนฐานของพระพุทธศาสนาอันสำคัญ คือหลักกาลามสูตร ครับ 

นี่คือคลิปที่ดลใจให้ผมรีบนั่งพิมพ์ข้อความนี้ครับ

https://youtu.be/xtWJHTLXVX0?t=19m12s

ผมเชิญชวนให้ท่านจับตาพระครูท่านนี้ด้วยกันนะครับ ยังไม่ต้องด่วนตัดสิน และอย่ามองแค่ความศรัทธา หรืออย่าให้อะไรที่พิสูจน์ไม่ได้ มาเป็นตัวปิดกันการศึกษาท่านเป็นกรณีตัวอย่าง  พระหน้าตาดี เทศน์เก่ง อาคมขลัง และดูท่าจะมีอะไรพิเศษ ๆ แบบนี้ ไม่ได้มีรูปเดียว และหลายรูปก็ลงเอยไม่สวย คือ จบไม่สวยด้วยกฎของทางธรรม 

ผมไม่ได้เชิญชวนให้พี่น้องหยามหมิ่น หรือร่วมลบหลู่บารมีของท่าน แต่วิพากษ์ด้วยรับไม่ได้ในเรื่องการแสดงออกในเชิงการเมืองที่รับใช้ชนชั้นปกครองอย่างโจ่งแจ้ง และพฤติกรรมด้านอื่น ๆ ก็ต้องตั้งคำถามไว้ก่อน  ผมชวนคิดอย่างสร้างสรรค์ ชวนตั้งคำถาม และชวนพิสูจน์  ตามหลักพุทธเป๊ะเลยนะครับ